ชื่อบทความTitle: การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนไวยากรณ์ภาษาอาหรับ
เรื่องจำนวนนับ (العددوالمعدود)
โดยใช้วิธีการสอนแบบนิรนัย (Deductive Method) ของนักศึกษาสาขาวิชาภาษาอาหรับและภาษาอาหรับธุรกิจ
ชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
วิทยาเขตปัตตานี
ชื่อผู้เขียน Author: นายสุรัตน์ สุดดำ และนายมูฮัมหมัดรอวี แวโดยี
ชื่อผู้เขียน Author: นายสุรัตน์ สุดดำ และนายมูฮัมหมัดรอวี แวโดยี
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ
เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนไวยากรณ์ภาษาอาหรับ เรื่อง จำนวนนับ (العددوالمعدود)
โดยใช้วิธีการสอนแบบนิรนัย (Deductive Method) ของนักศึกษาสาขาวิชาภาษาอาหรับและภาษาอาหรับธุรกิจ ชั้นปีที่ 1
มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
วิทยาเขตปัตตานี
ในการวิจัยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงทดลองที่มีการออกแบบการทดลองแบบกลุ่มเดียว
วัดผลก่อนเรียนและหลังเรียน กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยครั้งนี้
เป็นนักศึกษาชั้นปีที่ 1 ที่ศึกษาในภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2555 มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี ซึ่งมีศึกษาจำนวน 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย
แผนการจัดการเรียนรู้ เรื่องจำนวนนับ (العددوالمعدود)
โดยใช้การสอนแบบนิรนัย ทำการสอนจำนวน 1 ชั่วโมง
สื่อประกอบการเรียนการสอนแบบใช้สื่อ Power point และแบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ก่อนเรียน
และหลังเรียน เรื่องจำนวนนับ (العددوالمعدود)
ของศึกษาชั้นปีที่ 1 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ จำนวน ร้อยละ
ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติเชิงสรุปอ้างอิง ได้แก่
การทดสอบความแตกต่างของค่าเฉลี่ยสองกลุ่ม โดยกลุ่มตัวอย่างไม่เป็นอิสระแก่กัน ( t-test Dependent sample ) ซึ่งผลการวิจัย
พบว่า
นักศึกษาชั้นปีที่ 1 ส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง จำนวน
20 คน คิดเป็นร้อยละ 66.67 เพศชาย จำนวน 10 คน คิดเป็นร้อยละ 33.33
คะแนนทดสอบความสามารถในการเรียนไวยากรณ์ภาษาอาหรับโดยใช้วิธีการสอนแบบนิรนัยของนักศึกษาชั้นปีที่
1 ก่อนเรียนมีคะแนนสูงสุดและต่ำสุด
เท่ากับ 4 และ 0 คะแนน ตามลำดับ และหลังเรียนมีคะแนนสูงสุดและต่ำสุด เท่ากับ 9 และ
1 คะแนน ตามลำดับ เช่นกัน
ผลการวิเคราะห์ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาที่ได้รับการสอนโดยวิธีการสอนแบบนิรนัย
มีผลสัมฤทธิ์เฉลี่ยก่อนเรียน เท่ากับ 2.27 และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เท่ากับ 1.29
และผลสัมฤทธิ์เฉลี่ยหลังเรียน เท่ากับ 4.07 และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เท่ากับ 2.12
ผลการเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนไวยากรณ์ภาษาอาหรับ
เรื่องจำนวนนับ (العددوالمعدود)
ระหว่างก่อนเรียนและหลังเรียน โดยใช้วิธีการสอนแบบนิรนัยของนักศึกษา พบว่า
นักศึกษามีผลสัมฤทธิ์เฉลี่ยหลังเรียนสูงกว่าผลสัมฤทธิ์เฉลี่ยก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ
ที่ระดับ 0.01