.png)
คุณอาจรู้ถึงเอกลักษณ์ของภาษาอาหรับกันมาแล้วบ้าง เช่นความจริงที่ว่า คำอาหรับถูกเขียนและอ่านจากขวาไปซ้าย คำในภาษาละตินจำนวนมากมีต้นกำเนิดมากจากภาษาอาหรับ ภาษาอาหรับเป็นภาษาที่มีผู้ใช้มากเป็นอันดับห้าของโลกและเป็นหนึ่งในภาษาที่ยากที่สุดในการเรียนรู้ เป็นต้น
นี่คืออีก 9 ข้อเท็จจริงน่ารู้เกี่ยวกับภาษาอาหรับที่คุณอาจยังไม่ทราบมาก่อน
1. "อูฐ" ในภาษาอาหรับมีคำเรียกมากกว่า 100 คำ
ในบางทัศนะบอกว่าอูฐใช้คำภาษาอาหรับเรียกได้ถึง 1,000 คำเลยทีเดียว เรื่องนี้อาจเป็นจริงในช่วงหนึ่งในประวัติศาสตร์ แต่นับถึงวันนี้มันมีคำเรียกมากกว่า 100 คำจริงๆ โดยจำแนกชื่อเรียกอูฐตามลักษณะสีขน เพศ ช่วงอายุ ความสัมพันธ์กับน้ำ นิสัยการกิน ภาวะสุขภาพ จำนวนอูฐในฝูง และอื่นๆ อีกมากมาย ตัวอย่าง เช่น กุอูด (قعود) คำเรียกลูกอูฐเพศผู้ ส่วนลูกอูฐเพศเมีย เรียกว่า บักรุน (بكر), นาเกาะห์ (ناقة) อูฐเพศเมีย ส่วนอูฐเพศผู้ เรียกว่า ยะมัล (جمل) และ อิบนุลุบูน (ابن لبون) อูฐที่มีแม่ตั้งท้องลูกอ่อน ฯลฯ
2.
รูปร่างของตัวอักษรอาหรับคล้ายกับรูปปากของคุณเมื่อพูดออกเสียง
เช่น ตัวอักษร ‘วาว’ و ตัวอักษร ‘นูน’ ن เป็นต้น
3. ภาษาอาหรับไม่มีตัวพิมพ์ใหญ่หรือตัวย่อ
คุณไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับการเขียนคำนามที่ถูกต้องหรือเหมาะสมในประโยค เพราะตัวอักษรทั้งหมดจะได้รับการปฏิบัติอย่างเท่าเทียมกันไม่ว่าจะเป็นตอนเริ่มต้น กลางหรือตอนท้ายของคำในประโยค ผู้พูดภาษาอาหรับไม่ต้องใช้คำย่อหรือตัวย่อ เพื่อย่อการพูดในแบบที่ผู้พูดภาษาอังกฤษใช้กัน เช่นคำว่า “don’t” หรือ “legit” เป็นต้น
4.
ภาษาอาหรับมีการออกเสียงพยัญชนะหรือคำจากส่วนลำคอที่ไม่มีในภาษาอื่น
เช่น อักษร ح (ฮา)
เป็นการออกเสียงจากส่วนลำคอที่พบในภาษาอาหรับเท่านั้น
อักษร ع (อีน) และ غ (เฆน)
เป็นสองตัวอักษรที่ออกเสียงยากสำหรับผู้ที่ไม่ใช่เป็นเจ้าของภาษา
เนื่องจากไม่ใช่เสียงทั่วไปในภาษาอังกฤษหรือภาษาพูดอื่นๆ
อักษร خ เป็นอักษรที่ต้องเคลียร์ลำคอในขณะที่เปร่งเสียงพูด ซึ่งผู้พูดที่ไม่ใช่เจ้าของภาษาจะค่อนข้างลำบากในการเรียนรู้มากที่สุด
5. ภาษาอาหรับมีการพูดใน 29 ประเทศ
มีผู้พูดกว่า 300 ล้านคนทั่วโลก
โลกอาหรับมีเพียง 22 ประเทศ แต่กลับมี 29 ประเทศใช้ภาษาอาหรับเป็นภาษาประจำชาติ โดยมีประชากรมุสลิมที่ไม่ใช่ชาวอาหรับในประเทศ เช่น ปากีสถาน อิหร่าน และอินโดนีเซีย ซึ่งประเทศเหล่านี้มีผู้พูดภาษาอาหรับอยู่เป็นจำนวนมาก สาเหตุเนื่องจากภาษาอาหรับเป็นภาษาทางพิธีกรรมของศาสนาอิสลาม ถึงกระนั้นชาวมุสลิมที่ไม่ได้รู้ภาษาอาหรับมาก่อน ก็สามารถเรียนภาษานี้ได้เช่นกัน อีกทั้งประเทศเหล่านั้นยังเป็นประเทศที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นอาณานิคมหรือเป็นที่อยู่อาศัยของชาวอาหรับมาก่อน เช่น สเปนและมอลต้า ซึ่งมีประชาชนพูดภาษาที่ประกอบด้วยภาษาอาหรับอยู่ ด้วยสาเหตุดังกล่าวจึงทำให้มีผู้พูดภาษาอาหรับมีจำนวนมากกว่า 300 ล้านคนทั่วโลกนั่นเอง
6.
ภาษาอาหรับใช้เครื่องหมายวรรคตอนเช่นเดียวกับภาษาอังกฤษ แต่สัญลักษณ์จะกลับด้าน
เครื่องหมายจุลภาค (،) เครื่องหมายอัญประกาศ (" ") และเครื่องหมายปรัศนี (؟) คุณสามารถสังเกตได้ในข้อความภาษาอาหรับ จะเห็นได้ว่าเครื่องหมายเหล่านั้นแทนที่จะหันหน้าไปทางซ้ายแต่กลับหน้าไปทางขวา
7. การเขียนในภาษาอาหรับมีการเล่นหาง
ไม่เพียงแต่ภาษาอังกฤษเท่านั้นที่มีการเขียนและการพิมพ์ที่เชื่อมต่อตัวอักษรทุกตัวเข้าด้วยกันในคำเดียว (ยกเว้นบางตัว) ในภาษาอาหรับก็มีอยู่เช่นกัน พึงรู้ไว้ว่าในภาษาอาหรับตัวอักษรจะเปลี่ยนรูปร่างจากรูปแบบดั้งเดิมเพื่อให้สามารถเขียนเชื่อมตัวอักษรถัดไปได้อย่างง่ายดาย ผู้พูดภาษาอาหรับจะต้องรู้ว่าอักษรแต่ละตัวมีรูปแบบการเขียนที่แตกต่างกันตามตำแหน่งต้น กลาง และท้ายของการเขียนคำนั้นๆ และนี่คือความลำบากข้อหนึ่งของการเรียนรู้ภาษาอาหรับ
8. คำในภาษาอาหรับไม่มีคำสาปแช่ง
คนอาหรับอาจสวมมงกุฎให้กับคำและวลีของภาษานี้ไว้ คำสาปแช่ง วลีดุด่าว่าร้าย ดูหมิ่นพระเจ้า เรียกสัตว์แทนตัวบุคคล จึงพบเห็นได้น้อยมากในภาษาอาหรับ ด้วยเหตุนี้ภาษาดังกล่าวจึงไม่เหมือนภาษาอังกฤษหรือภาษาใดในโลก
9. ภาษาอาหรับมีคำมากกว่าภาษาละติน
คำที่แปลว่า “รัก” ในภาษาอาหรับมีทั้งหมด 11 คำ และ 50 คำที่แปลว่า “สวยงาม” และอีก 100 คำใช้เรียกแทนพระเจ้า ทั้งนี้เนื่องจากภาษาอาหรับมีวิวัฒนาการทางภาษายาวนานกว่า 1,500 ปี จึงทำให้ภาษาอาหรับเป็นภาษาที่มีผู้ใช้เป็นจำนวนมากและมีจำนวนคำศัพท์มากด้วยเช่นกัน
Nisreen Eadeh – เขียน