การเขียนทับศัพท์พยัญชนะไทย-อาหรับ

พยัญชนะ อาหรับ	คำอ่าน	เทียบ พยัญชนะไทย	หมายเหตุ	ตัวอย่าง
				อาหรับ	ไทย
ا	อะลิฟ	อ		القرآن	อัลกุรอาน
ء	ฮัมซะฮฺ	อ อ์	กรณีเป็นตัวอ่านให้ใช้ "อ" กรณีเป็นตัวสะกดให้ใช้ "อ์"	إبراهيم سبأ	อิบรอฮีม สะบะอ์
ب	บาอ์	บ		باب	บาบ
ت	ตาอ์	ต		تيمم	ตะยัมมุม
ث	ษาอ์	ษ		ثمود	ษะมูด
ج	ญีม	ญ จญ์	กรณีเป็นตัวอ่านให้ใช้ "ญ" กรณีเป็นตัวสะกดให้ใช้ "จญ์"	جبريل حج	ญิบรีล หัจญ์
ح	หาอ์	ห หฺ	กรณีเป็นตัวอ่านให้ใช้ "ห" กรณีเป็นตัวสะกดให้ใช้ "หฺ"	حراء رحمة	หิรออ์ เราะหฺมะฮฺ
خ	คออ์	ค		خالد	คอลิด
د	ดาล	ด		دُنْيا	ดุนยา
ذ	ซาล	ซ		ذو القِعْدة	ซุลกิอฺดะฮฺ
ر	รออ์	ร		رَمَضان	เราะมะฎอน
ز	ซาย	ซ		زيْتون	ซัยตูน
س	สีน	ส ซ	โดยทั่วไปให้เทียบอักษร "ส" ยกเว้น "عيسى" และ "موسى"	سورة	สูเราะฮฺ
ش	ชีน	ช		شعبان	ชะอฺบาน
ص	ศอด	ศ		صدقة	เศาะดะเกาะฮฺ
ض	ฎอด	ฎ		ضحى	ฎุหา
ط	ฏออ์	ฏ		طاغوت	ฏอฆูต
ظ	ซออ์	ซ		ظالم	ซอลิม
ع	อัยนฺ	อ อฺ	กรณีเป็นตัวอ่านให้ใช้ "อ" กรณีเป็นตัวสะกดให้ใช้ "อฺ"	عقيقة اعتكاف	อะกีเกาะฮฺ อิอฺติกาฟ
غ	ฆอยนฺ	ฆ		غنيمة	เฆาะนีมะฮฺ
ف	ฟาอ์	ฟ		فاتحة	ฟาติหะฮฺ
ق	กอฟ	ก		قارون	กอรูน
ك	กาฟ	ก		كتاب	กิตาบ
ل	ลาม	ล		ليلى	ลัยลา
م	มีม	ม		مصعب	มุศอับ
ن	นูน	น		نبيل	นะบีล
و	วาว	ว		وليمة	วะลีมะฮฺ
هـ	ฮาอ์	ฮ ฮฺ	กรณีเป็นตัวอ่านให้ใช้ "ฮ" กรณีเป็นตัวสะกดให้ใช้ "ฮฺ"	هارون قهوة	ฮารูน เกาะฮฺวะฮฺ
ي	ยาอ์	ย		يحيى	ยะหฺยา

การเทียบสระอาหรับ-ไทย

สระ ภาษาอาหรับ	เทียบ สระไทย	หมายเหตุ	ตัวอย่าง
			อาหรับ	ไทย
-َ (ฟัตหะฮฺ)	- ะ เ - าะ	- ใช้กับพยัญชนะ ظ، ط، ض، ص، ر، خ، ق، غ	حديث رَمَضَان	หะดีษ เราะมะฎอน
-ِ (กัสเราะฮฺ)	-ิ		رِبا	ริบา
-ُ (ฎ็อมมะฮฺ)	-ุ		رُكوع	รุกูอฺ
_ ا	- า - อ	- ใช้กับพยัญชนะ ظ، ط، ض، ص، ر، خ، ق، غ	مَالك صالح	มาลิก ศอลิหฺ
- ي	-ี		ميزان	มีซาน
- و	-ู		روْح	รูหฺ
-َ يْ	-ั ย -็ อย	- ใช้กับพยัญชนะ ظ، ط، ض، ص، ر، خ، ق، غ	سليمان قينقاء	สุลัยมาน ก็อยนุกออฺ