คำกริยา (فِعْلٌ) ในภาษาอาหรับแบ่งออกเป็น 3 ชนิดด้วยกันคือ
1. فِعْلٌ مَاضٍ ( ฟิอฺลุนมาฎีย์ : The Perfect Tense) คือกริยาอดีตกาล
2. فِعْلٌ مُضَارِع (ฟิอฺแอลมุฎอเรียะอฺ : The Imperfect Tense) คือกริยาปัจจุบันกาลหรืออนาคตกาล
3. فِعْلُ اْلأَمْرِ (ฟิอฺลุนอะมัรฺ : Imperative) คือกริยาที่เป็นคำสั่ง
1. กริยาอดีตกาล (فِعْلٌ مَاضٍ ) คือคำกริยาที่แสดงถึงการกระทำที่ผ่านพ้นมาแล้วในอดีต เช่น جَلَسَ : เขานั่งเเล้ว, أَكَلَتْ : หล่อนกินเเล้ว, رَكِبْتُ : ฉันโดยสารเเล้ว, ฉันขี่เเล้ว เป็นต้น
ตัวอย่างประโยค เช่น
1. قَرَأَ الطالبُ الدّرْسَ : แปลว่า นักศึกษาคนนั้นเขาได้อ่านบทเรียนเเล้ว
2. نِمْتُ مُبَكِّرًا แปลว่า ฉันได้นอนเเต่หัวค่ำ
3. فَهِمْتَ هذا الحصة ؟ แปลว่า คุณ (ช.) เข้าใจบทเรียนเเล้วหรือยัง ?
4. تَكَلَّمْنَا فِي المُؤْتَمَرِ الماضي แปลว่า เราได้พูดไปเเล้วในที่ประชุมที่ผ่านมา
5. درَّس في هذه المدرسة แปลว่า เขาเคยสอนในโรงเรียนแห่งนี้มาเเล้ว
2. กริยาปัจจุบันกาลหรืออนาคตกาล (فِعْلٌ مُضَارِعٌ ) คือคำกริยาที่แสดงถึงการกระทำที่กำลังเกิดขึ้นหรือกำลังจะเกิดขึ้น เช่น أَكْتُبُ : ฉันกำลังเขียน, نَذْهَبُ : พวกเรากำลังไป, يَمْشِي : เขากำลังเดิน เป็นต้น
ตัวอย่างประโยค เช่น
ตัวอย่างประโยค เช่น
1. يَبْكِي الطِّفْلُ فِي البَيْتِ แปลว่า เด็กคนนั้นกำลังร้องไห้อยู่ในบ้าน
2. نَتَنَاوَلُ العَشَاءَ في المطعم แปลว่า พวกเรากำลังรับประทานอาหารอยู่ในภัทตาคาร
3. أُرِيْدُ أن أسافرَ إلى بانكوك แปลว่า ฉันต้องการที่จะเดินทางไปกรุงเทพฯ
4. أُحِبُّ السفرَ แปลว่า ฉันยังรักการเดินทางอยู่
5. أتُشَارِكُ المُخَيَّم ؟ แปลว่า คุณจะเข้าร่วมค่ายนี้ไหม ?
6. أقْرَأُ المجلاتِ في غرفة الاستقبال แปลว่า ฉันกำลังอ่านนิตยสารอยู่ในห้องรับแขก
3. กริยาที่เป็นคำสั่ง (فِعْلُ اْلأَمْرِ ) คือคำกริยาที่มีความหมายเป็นคำสั่งให้กระทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น إِجْلِسْ : จงนั่ง, كُلْ : จงกิน, تَكَلَّمْ : จงพูด เป็นต้น
ตัวอย่างประโยค เช่น
1. أُطْلُبْ الْعِلْمَ : แปลว่า จงแสวงหาความรู้ซิ
2. تَعَالَ يا محمّد แปลว่า มานี่ซิ มูฮัมหมัด
3. اِقْرَئِي هذه الرسالةَ : แปลว่า เธอ (ญ.) จงอ่านจดหมายฉบับนี้ซิ
4. اِبْتَسِمْ كلَّ يومٍ : แปลว่า จงยิ้มทุกๆ วันซิ
5.اِسْتَيْقِظْ مبَكِّرًا แปลว่า จงตื่นเเต่เช้าซิ
